Beijing

Olympic Parc en de grote stad

13 november2008

Na een vrij korte, onrustige en rumoerige nacht, krijgen we rond half acht Chinese tijd een ontbijt. Een stevig ontbijt met scrumbled eggs, poffertjes, brood, yoghurt en thee. Een prima begin van de dag. Een lange dag want veel slaap hebben we niet gehad. De luidruchtige buren waren gelukkig wat stiller, maar desondanks konden we de slaap niet echt vatten.

De landing naar Beijing is ingezet en rond half tien landen we op de luchthaven. Een prima vlucht met KLM 897 van Amsterdam naar Beijing. Het lijkt alsof we vrij snel bij de gate zijn, waardoor de eerste passagiers al gaan opstaan. De toegesnelde stewardessen geven vriendelijk doch dringend aan dat we er echter nog niet zijn en dat men snel moet gaan zitten. Vijf minuten later zijn we er dan echt. Via de gate lopen we naar de douane. De rijen zijn niet lang, waardoor we vrij snel aan de beurt zijn. Ik laat mijn paspoort zien en de in het vliegtuig ingevulde arrival- en departurecard. De douanier bekijkt de foto, visum en de papieren en keurt alles goed. Via het schermpje word je nog gevraagd hoe hij zijn werk heeft gedaan. Zowel Jan als ik zijn zeer tevreden.

Via de roltrap naar beneden, waar we op bagageband 3 de koffers kunnen ophalen. Ook dat kan vrij snel, waardoor we om 10 uur al de aankomsthal verlaten. Meteen buiten staat de vertegenwoordiger van VNC Travel al op ons te wachten. Zijn naam is Herb Li. Hij brengt ons naar de parkeergarage, alwaar de taxi ons oppikt. Via de Airport Expressway rijden we naar Beijing. De expressway is ongeveer 30km en de smoglaag wordt richting Beijing steeds beter. Dat schijnt te komen door de wind, die dan de smog verdrijft. Onderweg vertelt Herb iets over zich en stelt wat vragen. De reis naar Beijing gaat voorspoedig en we doen de eerste indrukken op.

Rond 11 uur komen we aan bij het hotel Dong Fang. Herb loopt even mee naar de receptie en vertelt dat hij ons aanstaande zondag om 20.00 uur weer komt ophalen voor de rit naar het station. Tevens zullen we vandaag nog horen hoe laat we morgen worden opgehaald voor de eerste excursie. We worden naar de kamer gebracht, 3e etage (in Nederland zou dat de 2e zijn, maar in China is de begane grond al de 1e etage). Op kamer 301 worden de koffers neergezet. Een nog moeilijk uit te spreken naam als Zhangdaqian is de naam van de kamer. Eerst de kamer verkennen. Harde bedden, maar verder een keurig kamer. Volgens een oude Chinese stijl ingericht, met een aparte badkamer met ligbad.

We gaan de stad in, richting het Olympische complex. Bij de receptie vragen we naar de dichtstbijzijnde station van de metro. Dat blijkt nog best lastig. Ze kunnen alleen het basis Engels, voor in het hotel. Maar de weg wijzen of iets anders is nog erg lastig. Gelukkig worden we door bijna de hele staf geholpen en komen we erachter dat de dichtstbijzijnde station ongeveer een 20 tot 30 minuten lopen is. Ze tekenen nog wel even op de stadsplattegrond in waar het hotel ongeveer ligt. Eenmaal buiten, lopen we eerst de verkeerde kant uit, maar dat hebben we snel in de gaten. Terug naar de grote weg en daar lopen we de brug over en de kleine steegjes in. We hopen daarmee een kortere route te nemen, maar de afstanden zijn in Beijing wel even iets anders dan in bijvoorbeeld Amsterdam. De route is wel erg leuk en geeft ons een kijk op het wat armere Beijing. Via via komen we op een grotere weg, maar de Chinese taal is ons absoluut niet machtig, waardoor het zoeken blijft. Het lukt ons redelijk om de subway Hepingmen te vinden. Voor 2 yuan per kaartje reizen we ongeveer 40 minuten met de metro. We stappen 3 keer over, van lijn 2, naar lijn 5, lijn 10 en tot slot lijn 8. Deze lijn is net nieuw, speciaal aangelegd voor de Olympische spelen. Eenmaal boven hebben meteen zicht op het birdnest. Een mooi gebouw. We lopen erheen en nemen continue foto’s. Wat ons opvalt zijn de vele gratis public toilets. Ook hier bij het birdnest zijn er heel veel op een rij. We hebben nog niet geluncht, dus besluiten een broodje te kopen. Ook hier is het Engels nog niet optimaal. Maar met handen en voeten krijgen we twee hamburgers voor 16 yuan. We lopen om het birdnest heen en zien dat een entreekaartje 50 yuan kost. Nog niet helemaal gewend aan de waarden, vinden we dat toch wel duur. We besluiten om even door te lopen en richting de watercube te gaan. Het blijft een raar idee dat 3 maanden geleden hier de beste sporters ter wereld volop in actie waren. De entree voor de watercube is 30 yuan. We willen eigenlijk wel gaan kijken, dus zoeken we de ticketbox. Deze blijkt aan de andere kant te zijn. Eenmaal binnen, is het wel een prachtig zwemstadion. Een stadion waar nu concerten worden gegeven, waarschijnlijk met een watershow. Na ongeveer 20 minuten staan we weer buiten en bellen we met Nederland. We melden dat we goed zijn aangekomen in China en dat het weer erg goed is.

We komen terug op ons besluit om niet het birdnest in te gaan. En terecht, want het is werkelijk een prachtig stadion. We mogen zelfs op het middenterrein lopen en je hebt niet het idee dat in dit stadion 91.000 mensen kunnen. Alles lijkt zeer dichtbij. Het loopt als tegen de avond, waardoor de verlichting in het stadion aangaat, wat het stadion alleen maar mooier maakt. Ook buiten de birdnest gaan de lichten aan. De watercube en later ook de birdnest worden verlicht met blauwe, gele en oranje kleuren. Het is lastig om het goed op de foto te krijgen. In werkelijk is het kleurspectrum veel mooier.

Om half zes lopen we terug naar de metro, om terug te keren naar het hotel. Via lijn 8, lijn 10 en lijn 5 gaan we naar de subway Ciqikou. We denken wel te weten hoe we ongeveer terug moeten lopen. Dat Beijing bij nacht anders is en veel groter ondervinden we snel. We lopen uiteraard verkeerd en ons richtingsgevoel is nog niet zo goed ontwikkeld. Via een binnendoorweg hopen we wat ter herkennen. Dat lukt niet echt en de Chinezen kunnen hier zeker geen Engels. Dan is er een behulpzame fietskoerier die ons wel even naar het hotel wil brengen. Hij weet de weg en voor slechts 3 yuan stappen we in. Ook hier hebben we weer wat geleerd. Hij had namelijk geen idee waar het hotel lag en die 3 bleek voor 300 yuan te staan. Na 15 minuten stappen we uit, voelen ons enigszins belazerd, maar betalen hem “maar” 50 yuan. En nu, geen idee waar we staan en we zijn best moe. De lange dag en nacht beginnen hun tol te eisen. Met de kaart in de hand en veel zoekwerk lukt het ons om ons iets te oriënteren. We lopen richting en langs de forbidden city en merken dat de koerier ons alleen maar verder van het hotel heeft gebracht. Na ruim anderhalf uur lopen beginnen we langzaam de straat te herkennen. We zijn dan al diverse donkere straten in gelopen en wilden eigenlijk al op zoek gaan naar een taxi. Maar gelukkig, we hebben zelf de weg terug gevonden. Daar is het Dong Fang hotel! Op de kamer ligt een notitie van de receptie. We worden morgen om 7.30 uur opgewacht door Alice, de tourguide van morgen.

Bij de receptie vragen we of we nog kunnen eten. Dat kan tot half tien. We gaan snel even naar de kamer en rond negen uur eten we in het flavour restaurant van ons eigen hotel. We kiezen beide voor de kip met noten en de noodle soep. Het eten komt vrij snel en is prima. We zijn beide bekaf.

Rond half elf komen we terug op de kamer en gaan eigenlijk meteen naar bed. Morgen moeten we vroeg op voor de eerste excursiedag.

Bastiaan

Foto’s van China zien.
Let op er staan 900 foto’s, dus het laden van de pagina duurt even.