Beijing

Verboden Stad en Tempel van de Hemel

14 november2008

Vroeg (6.45uur) het bed uit, want om 7.30 staat de bus voor de deur. Na het ontbijt ( zeer uitgebreide keuzes  en de zaal zit om 7 uur al vol!!!!). Samen met nog 5 andere gasten ( 1man uit /canada en 3 mannen uit Estland) op excursie met reisleidster (Alice Ye) en chauffeur.

Op naar de verboden stad. Het is koud vanochtend (5 graden) dus de jas aan, de sjaal om en de pet op. Gaandeweg wordt het wel wat warmer, zonnetje komt een beetje door, maar het blijft fris. Het is echt geweldig wat we zien, wat een andere wereld en wat hadden de Chinese keizers het vroeger decadent voor elkaar. De oneven cijfers zijn het belangrijkste in China, vandaar dat het cijfer negen is voorbehouden aan de keizer. Op elke toegangsdeur zitten 9×9 grote gouden knoppen. Vaak negen trappen en nog meer van dat soort zaken. B.v. negen figuren op de dakranden. Ook werden er redelijk hoge drempels in de toegangsdeuren aangebracht om de boze geesten te weren. De gedachte was, dat die geesten niet kunnen springe, dus niet over de drempels naar binnen konden komen. De verboden stad is heel cymetrisch gebouwd tussen 1406 en 1420 om alles in evenwicht te houden. Het totaal is 72 ha. groot en we hebben zo’n 4,5 kn gelopen om dit allemaal te bekijken.

Tian’man  (Plein van de Hemelse Vrede). Dit is het grootste plein ter wereld (groter dan het Rode Plein) vertelde onze reisleidster trots. Alle tassen moeten door een scanner, anders kom je het plein niet op.

Zij sprak heel goed engels en was prima te volgen. Aan dit plein staan China’s Nationale museum (gesloten wegens renovatie) en o.a het chinese parlement. Ook op het plein het mausoleum, waar Mao ligt opgebaard en gebalsemd ligt. Er staan om half acht al duizenden mensen in de rij, om een kijkje in het mausoleum te nemen. ongelofelijk. Er is een speciaal gebouw, waar iedereen zijn spullen, die niet mee naar binnen mogen, in een locker kan plaatsen.Spullen, zoals explosieven, wapens, messen e.d. (heel logisch), maar ook rugtassen, flessen drinken, fototoestellen, camera’s enz.

Silkfactory. Toen na een bedrijf/winkel waar ze zijde maken uit de zijderups/cocon. Ze laten het hele proces van de vlinderparty tot en met de cocon zien (duurt 2 maanden, en dan begint het weer opnieuw. Ook hjet verdere verloop van het proces wordt ons getoond. In het verelden dachten ze dat er vruchten in de cocon zaten, maar toen kwamen ze er achter dat het hele sterke draden waren, die uit de cocon geweven/getrokken konden worden.Heel leuk om te zien hoe dat gebeurt. En daarna probeerden ze ons allerlei zijden spullen te verkopen (en nu maar hopen dat de Cobi en Marie-Cecile het leuk vinden)

Lunch. Op naar de lunch met prima chinees food, zei de reisleidster, terwijl ze zelf een big-mac ging eten. Het eten was echter prima. Van kip met groente tot eend en beef en pork. Het leek wel warm eten. Alles werd op een grote glasplaat gezet en naar believen kon eenieder draaien tot het gewenste recept en opscheppen en met stokjes eten, natuurlijk. De Chinese vis/meatball soep werd door geen van de heren lekker gevonden en bleef na 1 hapje onaangeroerd. Het leek wel afwaswater.

Tempel van de hemel. Na de lunch naar de tempel van de hemel. Hoog op een heuvel een indrukwekkende tempel met alles erop en eraan. Ook hier speelt het getal negen een belangrijke rol, want de keizer heeft ook hier veel te eggen. Per jaar moest hij 3 dagen achter elkaar alleen in de tempel blijven om de goden gunstig te stemmen. Dus 3 dagen geen vrouw. Nou dat kon niet volgens de keizer, want dat zat hij te lang zonder. Hooguit 2 dagen bleef hij in de tempel. Hij kon ook kiezen uit vele vrouwen, die in een soort catalogus stonden. Hij gaf op aan zijn “knechten”welke vrouw ze hem ’s avonds moesten brengen. Zij werd naakt in een doek gewikkeld om te voorkomen dat ze iets van een wapen mee bracht om hem naar het leven te staan. Er was een keizer, die 45 kinderen had. Een kleine story uit de Mingh en Singh dynatie. Al met al hebben we vandaag heel veel typische Chinese architectuur gezien, prachtig.

Teahouse. Toen nog naar een theeceremonie in een teahouse, leuk en beste lekkere soorten thee. We werden ingewijd in een aantal rituelen om goed thee te drinken. Ginsengthee, Pu-er thee en Lyches-thee. Ook lieten ze ons zien, dat de theemokken verkleurden als er heet water bij de thee werd ingeschonken. Een kopje om te ruiken en een kopje om uit te drinken. Heel apart, maar beslist leuk.

We waren om ongeveer 3 uur weer in het hotel. Effe bijkomen en toen de stad weer in. We hebben nu een betere kaart van Beijing en de ervaring van gisteren rijker.

Binnen een 20-tal minuten staan we midden in de stad. Nog mooie foto’s gemaakt van verlichte grote, hele grote gebouwen in het centrum gemaakt.

Diner. En toen op de naar de pekingeend. Het restaurant (aanbnevolen door Lonely Planet en Peking boekje) was vol, maar de Chinese gastvrouw liep helemaal met ons mee naar een 2e restaurant van deze firma. Dit was 2 straten verder. Wat een service. Het was erg lekker. Alleen ook hier was de soep met reststukken eend niet lekker. Nog even door het winkelgedeelte gelopen en ons verwonderd wat er allemaal te koop wordt aangeboden en met name hoe dat gebeurt. Ontzettend kleine ruimtes. Een soort hokken van 1 mtr bij 5 mtr. En ook soms zo vies en stinken, dat het verwonderlijk is, dat sit allemaal mag. Naar mate de straat smaller wordt, wordt het ook steeds smeriger en een beetje luguber.

Een lekkere bailey’s- en een irishkoffie naar 301 in Dangfong hotel.

Verslag gemaakt en nog even liggen kijken naar tennis uit Shanghai.

Jan

Foto’s van China zien.
Let op er staan 900 foto’s, dus het laden van de pagina duurt even.