Hong Kong

Laatste dag

Het is vrijdagavond 28 november 2008, iets over 22 uur en ik begin aan mijn laatste verslag van deze 18-daagse reis naar China en Hong Kong. Want eigenlijk is Hong Kong geen China meer. Het behoort sinds 1997 weliswaar tot het op twee na grootste land van de wereld, maar Hong Kong is zo anders dan Beijing, Shanghai en zeker Guilin of Yangshuo.

Op deze laatste dag in Hong Kong stonden we vanmorgen om half negen op. Lekker op ons gemak, want morgen staan we eerder op, om naar de luchthaven te gaan. Op de 19e etage nuttigen we het ontbijt en maken ons daarna gereed voor een dagje shoppen, rondlopen en kijken.

Omstreeks 11 uur lopen we via Shanghai Street naar de haven. Onderweg komen we de versmarkt tegen. Hier wordt eigenlijk alleen fruit, groente, vlees en vis verkocht. De etenswaren zien er hier vers uit. De markt wordt goed bezocht door de locals van Hong Kong. Aan het van de markt komen we dan toch nog iets anders tegen dan voedsel. Hier verkopen ze namelijk kleding en tassen. Ik kijk nog even voor een trainingspak van Adidas. Waarschijnlijk nep, maar voor 188 HK (22 euro) is het niet duur. Toch doe ik het niet. Even verderop slagen we wel. Om de koffer goed door zijn laatste reis te laten gaan, koop ik twee kofferriemen. Voor het luttele bedragen van 45 HK heb ik er twee. Deze 45 dollar heeft Jan toevallig twee tellen daarvoor nog kunnen wisselen. Bij een wisselkantoortje kon hij al zijn losse yuans biljetten en munten inwisselen tegen Hong Kong dollars.

We lopen verder en gaan op zoek naar een Starbucks coffee. Niet echt origineel en Chinees, maar gewoon erg lekkere koffie. We weten onze weg inmiddels goed te vinden, dit in tegendeel tot dag 1 in Beijing. Helaas blijkt het apparaat bij Starbucks stuk te zijn, maar om de hoek schijnt er nog een te zitten. Bij het kruispunt linksaf, onder de weg door en dan in de mall. Ok, dat lijkt simpel, maar in een mall van 400 meter lang, 100 meter breed en 5 etages, is dat toch wel iets anders. Maar zonder al te veel moeite vinden we het andere filiaal. Een cappuccino voor Jan en een caramel machiato voor mij. Bij het raam vinden we een plek en kijken we uit over de haven van Hong Kong. Een van de cruiseschepen ligt aan wal.

Tegen half een verlaten we de mall en kopen bij de supermarkt seven eleven twee sandwiches die we langs het water zullen gaan opeten. We lopen langs het theater en gaan het upper deck van de boulevard op. Gisteravond liepen we hier ook, na de symphoni of lights. Ook overdag is het uitzicht en de skyline van Hong Kong Island erg mooi en indrukwekkend om te zien. Via de avenue of stars slenteren we langs het water naar de oostkust van Kowloon. Onderweg word ik aangesproken door een Pakistaan. Als een soort waarzegger leest hij mijn gezicht en vertelt dat 2008 een goed jaar is voor mij. In december zal ik 3 keer goed nieuws horen. Bovendien zal ik lang leven en gezond blijven. Dan moet schrijft hij iets op een papiertje dat ik zelf moet vasthouden. Hij vraagt naar mijn favorieten kleur en geluksnummer. Geloof het of niet, maar red en 4 zeg ik en dat staat ook op het papiertje. Toch moet ik minder in mijn hoofd denken. Hij geeft me een rood/zwart steentje, want ik rechts moet blijven dragen. Aan het eind vraagt hij een vergoeding om mede voor mij te blijven bidden. Ik mag zelf bepalen hoeveel ik geef, maar hij stelt bedragen voor van 300 – 900 HK (toch snel 36 – 110 euro). Daar draait het uiteindelijk allemaal om. Ik vind het knap hoe hij de kleur en het getal raad en geef hem 10 HK.

We lunchen even verderop  langs het water op een bankje. De gekochte sandwiches en meegebrachte orange juice smaken prima. De avenue of stars wordt druk bezocht door toeristen. De combinatie van het water en de zonnige positie maken het een leuke plek. We lopen terug naar de westkant, waar ik graag naar de Esprit outlet wil gaan. Deze kwamen we gisteravond al tegen en hopelijk slaag ik voor wat kleding. Dat lukt eigenlijk prima. Twee spijkerbroeken, een shirtje en een trui rijker voor “slechts” 1200 HK. Dat lukt toch niet echt in Nederland. De meeste zaken zijn net zo duur als in Europa, maar hier en daar kun je nog wel iets goedkoper slagen. We steken de Nathan Road weer over en nemen eens wat anders straatjes. Dan komen we langs de Katholieke kerk van Hong Kong. Die zijn we in China en Hong Kong toch niet vaak tegen gekomen.

Op zoek naar een terras belanden we toch weer op de avenue of stars langs het water. De twee terrassen zien er echter niet echt uitnodigend uit, dus besluiten we om een ijsje en cola te kopen en wederom op een bankje langs het water te gaan zitten. Beter kan het eigenlijk niet. Als de zon achter de eerste skyscrapers duikt, stappen we op om richting het hotel te lopen. Daar zijn we tegen vijf uur. De meeste dollars zijn uitgegeven en we hebben ongeveer voldoende overgehouden om vanavond te kunnen eten.

Half zeven stappen we het hotel uit, op zoek naar een tentje voor ons laatste diner. In de lonely planet had ik een goed uitziend tentje gevonden. Het was ongeveer 20 minuten lopen. Dat klopte ook wel, maar het was wel even zoeken. Het straatje lag namelijk achter Nathan Road, maar was er geen zijstraatje van. We liepen door de mall Miramar en kwamen toen bij Knutsford Tce. Een verrassend leuk straatje met veel eettentjes. Van Italiaans, Frans tot Chinees, Japans, maar ook Braziliaans en Mexicaans. De prijzen liggen hier echter wel wat hoger dan dat we gewend waren tijdens deze reis. We lopen het straatje even op en neer en besluiten bijna om naar de keten van gisteravond, Spaghetti house, te gaan. Dat zit mij toch niet helemaal lekker. In zo’n grote stad, moet het toch mogelijk zijn, om een ander tentje te vinden. Dat lukt uiteraard ook. Aan het begin van Knutsford Tce zit een leuk, nog enigszins betaalbaar Italiaans tentje. We genieten echt van dit laatste maal. De voorgerechten van zalm en minestrone soep zijn al veel belovend. Jan heeft een lekker fles Merlot uitgekozen en we laten het ons goed smaken. Naast ons zitten twee mensen uit Australië. We raken even aan de praat en hebben het over het gebruikelijke. De vakantie, de reden, het land China en het reizen in het algemeen. De hoofdgerechten zijn een lasagne en ravioli. Wederom erg smaakvol. Jan heeft de reputatie dat hij niet van toetjes houdt, maar dat is na vanavond echt over. Jan geniet van een sinasappel sorbet en ik van tiramisu. Het was ongelofelijk, maar op 28 november zitten we buiten op het terras in korte mouwen te eten. De Chinese keuken viel niet mee, maar zeker ook niet tegen. Het zal echter niet bovenaan mijn lijst komen te staan. De rekening op deze laatste avond is de hoogste van de hele reis. Voor iets meer dan 1000 HK (120 euro) hebben we wel een fantastisch laatste diner gehad. Dit bedrag hebben we niet meer in contanten, maar gelukkig accepteren ze ook Visa. We moeten de resterende dollars maar op de markt uitgeven.

Tot besluit lopen we via de nightmarket van Tempel street terug naar het hotel Dorsett Seaview. We zoeken flink, maar vinden eigenlijk niet echt meer iets leuks. Nog wel iets voor in de schoen voor Cobi en de rijnstraat gekocht. De rest van de dollars geven we morgen op de luchthaven wel uit. Tien uur zijn we op de kamer. Jan belt nog even met het thuisfront en begin aan dit verslag. Het laatste verslag van mij is nu gereed. Voor de laatste keer, geef ik de digitale pen door aan Jan. Morgen de lange reis naar het westen, naar Nederland.

Bastiaan