Shanghai

Excursie

We hebben de wekker om kwart voor acht staan vandaag. Na de eerste indrukken van Shanghai gisteravond, gaan we vandaag onder leiding van een gids de stad verkennen. Na de gebruikelijke douche en het ontbijt, staan we om negen uur in de lobby. Onze gids staat al op ons te wachten.

We stappen het busje in en de gids begint meteen met vertellen. We gaan vandaag naar de Pearl Tower, Shanghai historical museum, de bund, parelfabriek en een Franse consession. In de afgelopen eeuwen zijn er meerdere consession geweest in Shanghai. Wij zitten met het hotel New Asia in het Japanse gedeelte. De naam nieuw Azië is dan ook door de Japanners bedacht. We rijden langs de bund en gaan zowel door de Engelse als de Franse consession. Op de scheidslijn was vroeger een rivier. Tegenwoordig loopt daar een belangrijke weg die naar de andere kant van Shanghai loopt. Het moet hier vroeger geen pretje zijn geweest met al die verschillende consessions, want een hoop zaken werden door elk land weer anders geregeld. Zo was de voltage tussen het Franse en Engelse deel al weer anders.

Als we de tunnel onder de Huangpu River uitkomen rijden we het Pudong gedeelte binnen. Tot voor 30 jaar terug waren hier alleen maar rijstvelden. Nu staan er metershoge gebouwen en vormt het het financiële hart van in ieder geval Azië. Het ene gebouw is nog hoger dan het andere. Je zou bijna vergeten dat het laagste gebouw toch al snel boven de 150 à 200 meter is. Het hoogste gebouw is twee maanden geleden opgeleverd en is maar liefst 480 meter hoog. En de plannen voor een nieuwe en nog hoger gebouw liggen al weer klaar. De grond is er al vrij voor gemaakt. We gaan de tv pearl tower in. Met een snelheid van 7m per seconde vliegen we omhoog. Eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over deze miljoenen stad. De mist/smog is normaal voor Shanghai, deze trekt gedurende de dag wel iets weg, maar het zal nooit helemaal helder zijn. We nemen diverse foto’s van het uitzicht en zien de afstanden en richting naar Bejing en Hong Kong. Wat een afstanden eigenlijk en dat allemaal binnen één land.

Met dezelfde snelheid gaan we naar beneden en bezoeken het historisch museum. Hier is goed te zien hoe de stad zich heeft ontwikkeld en in de afgelopen eeuw. Vroeger was Shanghai maar een klein dorp/stad. Maar door de gunstige ligging en de welvaart trokken veel Chinezen naar Shanghai. Tegenwoordig is Shanghai de financiële hoofdstad van China en Azië. De tourguide vertelt het nodige over de geschiedenis van Shanghai. Maar de tour door het museum is zelf vrij volledig en goed te volgen. Door middel van poppen, DVD’s, foto’s en beelden is Shanghai door de tijd in beeld gebracht.

Rond half elf komen we weer buiten en is het even zoeken naar de chauffeur. Als hij arriveert stappen we in en gaan we weer door de tunnel naar het oude gedeelte van de stad. Onderweg vertelt de gids over de verschillende gebouwen in de Engelse consession. Met name belangrijke banken, consulaten en bedrijven zijn of waren hier gevestigd. Ook het oudst hotel, Peace hotel is hier gevestigd. Het hotel is momenteel gesloten voor 2 jaar, vanwege een grondige renovatie. We stoppen bij de bund, alwaar we eerst even over de bund lopen. Hier kunnen we weer foto’s nemen van de skyline van Shanghai. Bovendien worden we veelvuldig benadert of we horloges, t-shirts, postcards, wieltjes of wat al niet meer willen kopen. De gids geeft aan dat je over het algemeen door búyòng  (nee, dank u) te zeggen het snelst van de verkopers verlost bent. Soms werkt dat inderdaad, maar lang niet altijd. Vlak voor de lunch lopen we nog even langs het monument voor de people’s of hero’s en het eerste openbare park. In de tijd van de Engelse consession was het park overigens verboden voor Chinezen en honden. In New Bund Restaurant wordt de lunch geserveerd. Een soort groente bouillon als soep, kippenvlees, beef, groente en uiteraard rijst staat er op het menu. Het smaakt ons prima.

Na de lunch is het gesponsorde deel van de toer. We gaan langs een pearl fabriek. Shanghai ligt naast de Chinese zee en heeft veel water om zich heen. Zo is de zee 30km verderop en loopt de Huangpu River naar de kust. In dit gebied worden er veel parels gekweekt. We zien hoe deze uit hun schaal worden gehaald en hoe groot ze zijn. Uiteraard zijn er ook veel nep parels. Maar als je goed kijkt naar de parels zou je ze van echt kunnen onderscheiden. Daarna is tijd om door de shop te lopen en eventueel iets moois te kopen. Er zijn drie verschillen kwaliteiten, die oplopen in prijs. Hoe langer de parel is gekweekt, hoe groter, glanzende, mooier van kleur en dus duurder. Ze kunnen echter weinig aan ons slijten dit keer.

De toer wordt vervolgt richting de Franse consession. Onderweg vertelt de gids een verhaal over zijn eigen familie. Zijn opa was een welvarende, maar opstandige Chinees. Daar hebben hij, maar met name zijn vader en ooms/tantes veel last van gehad. Hij heeft 3 zussen en hij is een aantal jaar in de kost geweest bij zijn grootouders. Het verhaal golft wat op en neer over zijn vader en grootvader in de verschillende tijdzones van laat 19e eeuw tot ergens in de jaren zeventig. Hij is inmiddels 26 jaar tourguide, waarvan de laatste 11 jaar in Shanghai.

We arriveren bij een echt toeristische gedeelte, met veel chique restaurant en shops. De kleine straatje en gebouwen doen vrij nieuw aan, maar zijn toch al een honderd jaar oud. We lopen wat door de straatjes en belanden bij het museum en de plek waar de Chinese revolutie, communistische partij, voor het eerst heeft vergaderd. Het museum heeft dezelfde opzet als het historisch museum. Het geeft wel een aardig beeld hoe een en ander is gegaan. Er blijkt zelf een Nederlander bij de oprichting te hebben gezeten.

Met het busje gaan we naar het laatste onderdeel van deze excursiedag. Wederom een toeristisch deel, met veel shops. Toch is het niet te vergelijken met de vorige delen. Hier is het Chinees ingericht en krioelt het van de mensen. We zien bij een eettentje een enorme rij wachtende staan. Het blijkt een lokale “afhaal Chinees” te zijn, waar je speciale vleesballetjes kan halen. Je mag via het raam in de keuken meekijken hoe snel en behendig de lokale lekkernij wordt klaar gemaakt. Tot kwart over drie hebben we vrij de tijd om hier rond te lopen.

De gids stelt voor om een andere weg terug naar het busje te nemen. Normaal zou hij via de shops terug lopen, maar hij gaat achterlangs. Hierdoor krijgen we een unieke gelegenheid om eens te kijken in de huizen van de armere Chinezen. Deze mensen hebben het niet grootst. Je weet uiteraard niet hoe zij het zelf vinden, maar de huizen zijn klein, geen verwarming, geen toilet of stromend water in huis. Een bende in en rondom het huis. We nemen wat foto’s. Ook voor de gids is het een unieke wandeling, want in de afgelopen 11 jaar is hij daar nog nooit geweest. Ook de chauffeur is verbaasd als we via een andere zijstraat zijn kant uitlopen. We stappen in en keren terug naar het hotel. Onderweg zien we nog maar weer eens hoeveel mensen hier wonen, werken en reizen. De wegen zijn overvol, bijna niemand houdt zich aan de regels of de verkeerslichten, maar het gaat wel allemaal goed. Shanghai is echter nog wel volop aan het bouwen. In de komende jaren zullen er nog veel hoge gebouwen bij komen, de metro zal worden afgemaakt en in 2010 zal hier de Expo plaats vinden. Dan worden 17 miljoen mensen in Shanghai verwacht.

Rond 16 uur arriveren we weer bij New Asia. We besluiten om morgenavond naar een acrobatenshow te gaan en betalen 200 yuan per persoon aan de gids, zodat hij de tickets kan regelen. We spreken vrijdagavond om 18.30 uur af. We gaan naar de kamer en lezen wat.

Het is net 18 uur geweest als we richting de metro lopen. Via de Nanjing Road proberen we een metro te pakken naar de Franse consession, waar we ’s middags hebben gelopen. De metro vinden we niet zo snel, maar we lopen wel over de nummer 1 shopstreet van China, Nanjing Road. Gisteren viel de straat nog wat tegen, maar vandaag komen we er eigenlijk pas echt. En nu is onze mening wel anders. Een indrukwekkende straat waar je flink kunt winkelen, flaneren en genieten. De ene naar de andere winkelketen is hier gevestigd. Ook hier kunnen we onze pas geleerd woord búyòng gebruiken. Soms wordt er even gelachen, maar ook een strikt NO, THANK YOU, levert meestal het gewenste resultaat op. Aan het einde van Nanjing Road, vinden we de metro. We nemen lijn 1 voor één halte. Wat een mensen lopen er hier onder de grond richting de metrolijnen. Niet normaal, voor ons als Hollanders. Het kaart is maar liefst 50% duurder dan in Beijing, maar met 3 yuan (45 eurocent) per persoon voor een enkele reis, is het nog niet echt duur. Als we de metro weer uitlopen, kiezen we de juist uitgang en lopen we eigenlijk in één keer goed. We kiezen voor restaurant Venice, een Italiaans restaurant. Met name ik, had daar wel eens zin in. Maar Jan stemde graag in. De prijzen liggen hier wel wat hoger, dan gewend. Voor 270 yuan eten we beide een ceasar salade en een bord spaghetti Bolognese. Erg lekker en eerlijk gezegd, een welkome afwisseling ten opzichte van de rijst, gestoomde groente, beef, duck of chicken.

Via dezelfde route gaan we terug naar Nanjing Road en besluiten we deze dag met een kop koffie bij Starbucks. Dat blijft toch lekker. Via deze shopstreet lopen we nog naar de bund, maar gaan daarna toch vrij snel terug naar het hotel. Iets over half tien lopen we de kamer op. Tijd om het verslag van vandaag te maken en zo naar bed te gaan.