Hluhluwe

Durban

We gaan aan de laatste dag van deel 1 van Zuid Afrika beginnen. Het ontbijt is zo gewoonlijk zo rond half negen. Beetje toast, een eitje, koffie en Cobi geniet van de Zuid Afrikaanse lekkernij Popo, oftewel papaya. Het blijkt toch een iets minder groot succes te zijn. Na de koffie starten we om 9.30 uur de motoren om voor het laatst keer over het zandpand naar de N2 te rijden. Onderweg komen we nog wat Giraffen, Zebra’s en apen tegen. Helaas, de neushoorns zijn te goed verscholen. Het is 10 uur als we bij de N2 de tank volgooien en richting Empagneni rijden. De eerste 100km zijn welliswaar bekend, maar toch verbazen we ons als we bij Hluhluwe rijden. Er komt namelijk een grote truck vol met staande mensen in het laadruim de weg opgereden. Het is net veevervoer, een grappig, maar eigenlijk akelig gezicht. Bij Empagneni kiezen we voor de Alternatieve route in plaats van de tollway. Daardoor komen we ook langs een in ere hersteld Zulu dorpje. In Empagneni drinken we een kop koffie bij het tankstation. Lekkere koffie en ook de muffin is prima. We besluiten ook de lunch hier te kopen en stappen daarna de auto weer in. Op de weg naar het Zulu dorpje komen we veel mooie planten en bloemen tegen. Het is goed om af en toe even van de tollway af te gaan en te kiezen voor een alternatieve route. Het dorpje ligt 5km van de weg af en is niet meer bewoond. Hier wordt voor de toeristen een show opgevoerd. Als wij er aankomen is het er stil, wel zo leuk eigenlijk, want dan kunnen we rustig alles bekijken en op de foto zetten. Als we terug naar de weg rijden, besluiten we om eerst nog even te lunchen. Jan heeft geluk want door de harde wind die er staat, waait zijn broodje uit het bakje, zo op de grond. De lunch is overigens prima.

De klok tikt verder en we rijden nog een stukje over de R102. Hoe dichter we bij Durban komen, hoe drukker het wordt. Met nog een kleine 40km te rijden, nemen we de tollway N2 naar Durban. Het wordt drukker en drukker, maar we komen niet echt in de file. We betalen 6,50 rand om het laatste stukje van de N2 te gebruiken, waarna we de stad Durban in rijden. De routebeschrijvingen zijn steeds perfect. Zo ook vandaag. De juiste afslagen, goed beschreven en het klopt allemaal. Bij het hospital links en we rijden zo de straat van het guesthouse in, Loudoun Street. We zien een prachtig uitzicht over de haven en rijden zo het terrein van het Guesthouse op. We worden ontvangen door een Italiaanse/Engelse vrouw. Heel deftig en chique, een tante die van wanten weet. De kamers worden getoond en de regels uitgelegd. Het is even wennen aan haar stijl, maar ze heeft het wel prima voor elkaar. De kamers en het guesthouse zijn werkelijk prachtig. Met een frisje en een biertje komen we bij van de reis en genieten van het uitzicht. De gastvrouw Tosca legt uit waar de restaurantjes zijn gelegen. Niet te voet, maar met de auto is het een 15-20 minuten rijden naar Usahka. Een terrein met winkeltjes, restaurantjes aan het strand. Daar is het veilig, de rest adviseert ze niet. Om kwart over zeven rijden we richting Ushaka. Het is donker, een onbekende stad ,links rijden en een klein kaartje deren ons niet. We vinden Ushaka en gaan eten bij het Afrikaanse tentje Moyo. Een rustige maar gezellige tent. Het eten is echt voortreffelijk. Cobi dacht een voorgerecht te krijgen, maar de salade is zo groot, dat het meteen de maincourse wordt. Na het diner lopen we nog het strand op. Er staat vreselijk veel wind, waardoor het lastig is om foto’s te maken. Zeker de zandsculpturen op het strand zijn lastig om goed in beeld te brengen. We rijden terug naar Ridgeview Lodge, ons guesthouse. Het is stil op straat en dat geeft toch een licht onbehagelijk gevoel. De route is niet moeilijk en rond half elf rijden we het terrein op. De selfbedieningsbar is inmiddels gesloten, waardoor we nog even snel buiten iets drinken. De luiken gaan dicht, morgen beginnen we aan deel 2 van deze prachtige reis door Zuid Afrika. Op naar Port Elisabeth.

Bastiaan