Plettenberg Bay

Peninsula Robberg

De voet, een lichaamsdeel onderaan het lichaam. Je loopt er mee, en dat is precies wat we vandaag hebben gedaan. En voeten kunnen moe worden, en laat dat nu juist vandaag ook gebeurd zijn. Laat ik beginnen bij het ontbijt. Deze werd om half negen door onze gastheer John geserveerd. Heerlijke yoghurt, fruit, toast en een gekookt ei of scrammbled eggs. Tijdens het ontbijt vertelt John met veel enthousiasme over de mogelijkheden om de dag te vullen. En dat is voldoende. Met stip op nummer 1 staat de peninsula (schiereiland) Robberg. Door de Hollanders vernoemd omdat het een berg is, met veel robben (zeehonden). Je kunt er prachtig wandelen, de uitzichten zijn briljant, kortom echte een aanrader. Nummer twee is Birds of Eden. Een groot overdekte tuin, waar honderden verschillende vogels vliegen. Lunchen of koffie aan het eind van de dag aan het strand in Keurboomstrand. Kortom de dag is al gevuld. We genieten nog even van het ontbijt, het uitzicht en maken ons vervolgens gereed voor het eerste onderdeel, Robberg Nature Reserve. Ik loop nog even naar de kamer en merk dat de duif boven het buitenlicht toch echt blijkt te zijn. Het zit te broeden volgens John.

Zo rond tien uur rijden we het terrein af en gaan op weg naar een supermarkt, voor wat drinken en broodjes voor de lunch. De plaatselijk Spar is snel gevonden en niet veel later pakken we de auto naar het schiereiland. De entree is 25 rand per persoon. We parkeren de auto en besluiten de C-route te lopen, die 4 uur duurt en ons helemaal rondom het eiland laat lopen. Het begin is prachtig. Een wonderschoon uitzicht over de baai, met het strand en de plaats Plettenbergbay. Door dit schiereiland is het weer eigenlijk altijd goed in deze badplaats. Veel robben, walvissen, dolfijnen en soms orka’s zijn hier met regelmaat te vinden. Te voet zullen we de 9 kilometer lange route afleggen. Het eerste gedeelte is prima te lopen. We lopen vrij hoog boven het water. Het duurt niet lang of we komen bij de eerste afslag, The Gap. Hier kun je al direct terug naar de parking of nog even doorlopen. We vervolgen de route naar Witsand. Er komt een penetrante lucht ons tegemoet, het lijkt wel een viswinkel, zegt Cobi. Even verderop blijken honderden robben in het water en op de rotsen te liggen. De geur verdwijnt niet snel, maar vervelender zijn de miljoenen mieren die we op dit stuk van de route tegenkomen. Jan heeft dichte schoenen aan en heeft daar niet zoveel last van. Cobi en Bastiaan daarentegen wel. Op slippers en sandalen kunnen de mieren makkelijk de voet op klimmen. Ze bijten of steken, het is in ieder geval tijd om door te lopen. De route is afwisselend, want het volgende deel gaat door een dicht begroeid stuk struikgewas. Een 8cm grote sprinkhaan is het volgende beest wat op de foto gaat. Afslag nummer twee is in aantocht, wat meteen een doorkijkje geeft naar de ene en de andere kant van het eiland. Op naar The Point. Het laatste stuk van de heenreis is langer dan gedacht. De golven worden al wat wilder en we denken even wat dolfijnen te zien. Maar waarschijnlijk zijn het robben. The Point wordt rond half twee bereikt en is werkelijk prachtig. Er worden diverse foto’s en een filmpje genomen, maar dat zal niet de werkelijkheid goed genoeg weergeven. Snel een broodje eten, want om twee uur is het hoogwaterstand en tijd om aan de terugreis te beginnen.

De terugreis is lastiger en zwaarder. Veel beklimmingen over rotsen, dan weer omhoog, en daar weer naar beneden. De vermoeidheid komt langzaam naar boven. Onze voeten hebben het zwaar te verduren vandaag. De meeste dagen is het in de auto en de afstanden afleggen, vandaag zal de benenwagen het werk moeten doen. Het pad volgen is te doen, maar het is maar goed dat het pad goed aangegeven staat. Aan deze “wilde” kant van het eiland beuken de golven op de rosten. Soms enkele meters van ons vandaan. In de verte ligt het strand van Die Eiland waar de B en C-route elkaar weer treffen. Dit eiland lijkt dan dichtbij en dan weer veraf te liggen. Het continue op en neer de berg op is zwaar, maar uiteraard halen we het strand. Het is heerlijk om even met de blote voeten in de Indische Oceaan te staan. De watertemperatuur is koud, 15 graden, maar de voeten worden weer even schoon, koud en voelen weer fris. Na een korte stop, het laatste stuk. Moe, maar zeker voldaan en met enige trots dat we het gehaald hebben, lopen we rond kwart over vier de parkeerplaats op. De flesjes water gaan leeg.

Van onze oorspronkelijk planning, Robberg, Birds of Eden en dan koffie in Keurboomstrand is niet veel gekomen. De koffie drinken we nog wel, maar dan in Plettenbergbay bij The Lookout. Terug naar ons Guesthouse, waar we om half zes heerlijk onder de douche stappen. Even bijkomen en de voeten laten rusten. Ik begin vast met het beschrijven van de dag tot zover.

Na een drankje op het terras gaan we tegen half acht naar restaurant Moby Dick. Een aardig restaurant met een terras uitkijkend op zee. Het is vrij fris, maar met een trui en lange broek is het net te doen. De kuiten, bovenbenen en voeten voelen vermoeid en zijn even het gesprek. Het eten is simpel, maar prima na zo’n dag. Jan geniet van een kipschnitzel, terwijl Cobi en Bastiaan de gerookte zalm met groente hebben. Als dessert nemen zij bovendien een cheese cake en een ice cream cake. We zijn kwart over negen weer terug en het verslag wordt meteen afgemaakt. Zo nog even de foto’s en dan zullen we redelijk vroeg in bed liggen.

Bastiaan